Moeselientjes

“Hee wijfie, komt d’r in” zegt meneer joviaal in het plat Amsterdams. Eenmaal binnen begint hij al gauw vol liefde en passie te vertellen over zijn zojuist overleden vrouw. “Ze was zo lief en ‘g..verd..me’ ik kan toch helemaal niet zonder haar”, vervolgt hij zijn verhaal. “We zijn 55 jaar getrouwd en nou gaat ze zomaar de pijp uit”.

“We hebben geen kinderen, geen broers of zusters. Alleen wat contact met de mensen uit de buurt. Ik heb helemaal geen zin in die poespas. Hoe moet dat nou?” Ik stel hem gerust en zeg hem dat we samen gaan bedenken hoe op een liefdevolle en waardige manier afscheid van haar te gaan nemen. Een uitvaart in kleine kring, dat lijkt hem wel wat

“Wat vond ze mooi, waar hield ze van?”, vraag ik. “Nou ze was gek op bloemen ... en op mij natuurlijk”. Een grote bulderlach is het gevolg

“En Willy Alberti vond ze helemaal geweldig. Daar kon ze zo van genieten, liefst met een bakkie troost en een pak moeselientjes erbij.” “Weet u wat wij gaan doen”, zeg ik. “Op de dag van de uitvaart nodigen we uw kennissen uit om naar het Afscheidshuis te komen. We zorgen voor mooie bloemen op haar kist en luisteren naar haar favoriete Jordanese muziek. Met als belangrijkste nummer ‘Jij bent het leven voor mij’ van Willy Alberti. En... natuurlijk is er koffie met moeselientjes.” “Echt? Zou dat kunnen? Dat zou ze buitengewoon prachtig hebben gevonden.” Zo bedacht, zo gedaan

Op de dag van de uitvaart, na afloop van de muziek en de kruimels van de koek nog op zijn wangen, gaf hij mij een stevige pakkerd. Een traan rolde over zijn wang

“Wijfie, mijn vrouw en ik willen je enorm bedanken, het was prachtig zo …”

Randstad 21-08 | 1314 BL Almere 036 - 30 30 130 | www.yarden-deridder.nl