Loopkoets

Op een ochtend meld ik mij bij het verzorgingshuis waar de overleden vader woonde. Na het bespreken van de details voor de uitvaart, waarbij ik de kinderen bijzondere suggesties heb kunnen doen, verzorg ik vader samen met de dochter en wordt hij direct in de door hen gekozen kist gelegd.

De familie wil meneer verder niet meer opbaren; hij zal tot de dag van de uitvaart in het mortuarium verblijven. Bij het uitgeleide doen van meneer staan er beneden in het verpleeghuis mensen van de verpleging klaar, die hem lange tijd hebben verzorgd. Zij bewijzen hem een laatste eer, terwijl de zoon met wierook achter de kist aan loopt. Nadat meneer uitgeleide is gedaan, reikt de dochter aan alle verplegenden een roos uit en bedankt hen uitgebreid voor hun liefdevolle verzorging. Ze doet dat zo persoonlijk dat het velen van hen ontroert. Heel indrukwekkend.

Op de dag van de uitvaart haal ik met de zoon en dochter meneer op uit het mortuarium. Zij hebben ervoor gekozen om dan nog één keer afscheid te nemen van hun vader en terwijl zij steeds opnieuw een liedje voor hem zingen (herinnering uit hun jeugd; erg belangrijk voor hen geweest, zo vertellen ze me) sluit ik de kist. Gezamenlijk plaatsen wij de kist met meneer op de loopkoets. Zo wandelt het gezelschap naar de nabijgelegen kerk, en wordt de kist de kerk binnengereden. Tijdens de dienst blijft deze ook vooraan in de kerk staan, op de loopkoets. De dienst was mooi, persoonlijk ingevuld door de kinderen. Bij het verlaten van de kerk werd de zogenaamde doodsklok geluid, zo passend bij het moment. En terwijl de stoet wegliep bij de kerk, werden we gedragen door het geluid van die klok. Dit was indachtig de traditie, namelijk het aanzeggen aan de dorpelingen dat er iemand begraven wordt. En zo liep de stoet, vrijwel in stilte, op een mooie zaterdagnamiddag, circa anderhalve kilometer naar de begraafplaats. De route liep, heel passend, langs het ouderlijk huis waar de zoon en schoondochter nu wonen. Daar hebben we, naar hun wens, even halt gehouden. Vader werd te ruste gelegd in het graf bij moeder, die jaren geleden overleed. Nu werden zij weer herenigd.

Ik vind het een eerzame taak om nabestaanden te mogen bijstaan. Om hun dierbare overledene te gedenken en het middelpunt te laten zijn.

En ook mensen die zélf de invulling van hun uitvaart in handen willen nemen, begeleid ik met hart en ziel.

Bij een uitvaart gaat het immers om de weergave van een waardevol leven in één dag.

Overlijden melden? Bel dag en nacht op 088
- 21 40 400

info@elsuitvaartzorg.nl www.elsuitvaartzorg.nl