Het wapenschild van Brasschaat

Verder lezend in het prachtige boek ‘Brasschaat van Heidegrond tot Parkgemeente’, komen we Sint-Antonius met het wapenschild van Brasschaat tegen. De vroegste sporen van Sint-Antonius vinden we terug tegen het einde van de 15e eeuw, wanneer er voor het eerst melding wordt gemaakt van een kapel in het gehucht Brasschaat. Toen werd de afbeelding van Sint Antonius met het geklokte varken gebruikt.

Het werd gebruikt in het zegel gedrukt op de aktes van de aloude kapel. Deze kapel ligt aan de oorsprong van Brasschaat en was toegewijd aan de heilige Antonius, de huidige Sint-Antoniuskerk. Het wapenschild van Brasschaat werd in 1913 per Ministerieel Besluit aan Brasschaat toegekend.

Het huidige wapenschild van Brasschaat, werd in 2006 mooi gestileerd door de oud-directeur van de Academie Frans Bellens. Het schild vertelt een verhaal van vruchtbaarheid en welvarendheid. Het schild is rood met in het midden een zilveren zalm. Daar staan twee ruiten boven die omringd zijn door acht zoomsgewijs geplaatste Sint-Andreaskruizen. Deze tekens verwijzen naar de Prinsen van Salm-Salm, de familie Lalaing en de Heren van Breda.

De Sint-Andreaskruizen behoeden voor kwade geesten, demonen en onheil. De ruiten geven uitzicht naar de natuur en geven vruchtbaarheid. De zalm is een teken van doorzetting.

Sint-Antonius was een natuurminnaar. Hij liet optekenen dat ‘de natuur het mooiste boek is dat er bestaat, waar je elke dag in kan lezen’. Hij is de schildhouder en houdt het schild vast met een zilveren lint. Het varken, dat Sint-Antonius begeleidt, is een zinnebeeld van welvaart.

Onze gemeente geniet nog steeds van de inspiratie van dit wapenschild van onze voorvaderen: welvaart, natuur en samenhorigheid. Brasschaat bruist en leeft.

Lutgart Smekens