“Dokke for teringsooi bij belastinge, dan worre we dubbeld genaait!”

Tering! An sommige sakies ergert ik me ’de finketering. As ik iets in ons huissie in Ommoord schoonmaak is ’t stof zwart. Lekkur denkie dan, dat ademt je in. Kijk, Rotjeknor hep smerige lugt. Tuurlijk hebbie dat in ’n stad met feel auto’s, maar wij hebbe ook nog ’n fliegfelt en de hafe met fiese bote, truks en industrieje. Tog schrikt ik d’r fan en ergert ut me as ik ’n lappie ergus oferheen haalt.

Nog meer ergenisse. Ons kikkurhopie is 14de fan de rijkste lande op de aartbolus. De rijke worre steeds rijkur, maar in de arme wijke wort ut alleen maar kloteriger. Alle laste gane skyhy. Dat mot tog niet kenne. En dan vint so’n weselose hotemetoot dat we met se alle fortaan motte betale for onse angifte, omdat we motte dokke for de teringsooi bij de belastinge. Dus dan worre we dubbeld genaait! Nog eentje en dan stop ik for ff. Ik kar feel door stad en hafe en tis nog steeds donkur en sleg weer. Forige week reet ik langs ’n lefelose fietsert die dor ’n auto was angereje. Wie schult hat weet ik niet, maar ik dag toen, tis niet freemt want feel fietsurs en foetgangurs benne daaps. Met ’n pleurisfaart fietse se op ’n kruisink af. Hoe faak ik nie siet dat se ook nog donkur gekleet benne en geen lig hebbe! En se lopen sondur te kijke, want de foon is belanrijkur, een sebrapad op. Assie dan fol op je rem mot en na je foorhoof wijs, seg so’n kaffer of gleuf: “Eikul, ikke hep tog foorrang”. Dan worre ik effe link en wil se tog nog Dijkzig inhelpe. Tot nu an toe hep ik me kenne inhouwe, maar…. Besjoer!

Japie Bloemhof is de koosnaam van een “Rotterdammert”, die in de gelijknamige wijk op Zuid is geboren en getogen. Hij woont er nu samen met z’n vriendin Chantal. Japie was geen studiebol, dus pakt hij alle klussen aan, of dat nou in de haven is of als koerier.

Japie ziet en beleeft dus veel. En daar heeft hij een eigen, ongezouten en vooral Rotterdamse mening over.