Beter, mooier, groter, duurder?

Superlatieven. Geen woorden genoeg om hedendaagse uitvaarten te omschrijven. Langer, grootser en specialer lijken de codewoorden. Een uitvaart duurde in het verleden nooit langer dan drie kwartier tot een uur.

Er was nog gelegenheid tot condoleren met een kopje koffie en een plakje cake en dat was het dan wel. Natuurlijk is het geen gekke ontwikkeling dat er nu meer aandacht is voor eigen inbreng door de nabestaanden, maar een waarschuwing is hier op zijn plaats: het einde lijkt zoek. Rouwbezoek van twee uur klinkt prachtig maar is in feite een slijtageslag voor alle betrokkenen waarbij de nabestaanden juist tijd en rust moeten hebben om afscheid te nemen van hun dierbare. Je moet van rouwbezoek geen toneelstuk willen maken

En hoewel iedereen het natuurlijk voor zichtzelf moet beslissen, door een uitvaart ‘over de top’ te organiseren wordt vaak vergeten waar het om draait, het afscheid van een dierbare

Hoeveel mensen er bij de uitvaart aanwezig zijn maakt eigenlijk niet zoveel uit: ook met vier, zes of acht mensen kan er een waardevol afscheid zijn. Er is dan juist ruimte om nog één keer –in stilte of hardop- de overledene te zeggen wat nog ongezegd was, om nog één keer sámen te zijn. Natuurlijk kunt u ook in een afgeladen aula nog één keer samen zijn en uw hart luchten tegenover de overledene maar het voelt minder privé

Is dit een promotie voor kleine uitvaarten? Nee hoor, ik geef alleen het sfeerverschil even aan. En als u –ook in een aula met 200 mensen- nog iets over of tegen de overledene wilt zeggen: vooral doen! Vaak zien mensen er tegenop om in een emotionele sfeer het woord te nemen, bang om ‘het niet droog te houden’ en om niet uit hun woorden te kunnen komen

Verreweg de meeste mensen kunnen niet ‘uit hun hoofd’ een praatje houden en al helemaal niet bij een uitvaart. Niet erg, er is niets mis met een geschreven tekst. Neem de tijd en schrijf –en herschrijf- de woorden vanuit je hart totdat er niets meer aan toe te voegen is. Ja dat is een uitputtend en emotioneel proces maar het schrijven helpt ook

Wanneer dan de woorden maar nét kunnen worden uitgesproken en al zeker niet zonder tranen, is dat niet erg: je mag je emoties laten zien. De genodigden zullen niet alle woorden die je sprak onthouden maar ze herinneren zich het gevoel dat je opriep, waarmee je de overledene weer voor even tot leven wekte. Recent was ik als genodigde bij een uitvaart en de dochter van de overledene hield een prachtig verhaal waarbij menigeen het niet droog hield. Tot mijn grote verbazing nam aan het einde van de plechtigheid de uitvaartleidster het woord, niet alleen om de genodigden voor hun komst te bedanken maar ook om nog maar een keer als samenvatting een aantal quotes uit het verhaal van de dochter te herhalen…. Ik heb daar zo mijn gedachten over, wat vindt u? Ons beroep is erop gericht om mensen te ‘ont-zorgen’, ze werk uit handen te nemen en ze te adviseren zodat ze aan rouw en afscheid toekomen. Het kan niet de bedoeling zijn dat alle nieuwe ontwikkelingen verplichtingen worden, opgelegd door hippe trendsetters

Uitvaartverzorging Uitendaal Oranjestraat 21 | 2013 VA Haarlem 023-5324486 | www.uitvaartuitendaal.nl